Παρατάξεις

ΠΑΜΕ ΥΓΕΙΑΣ – ΠΡΟΝΟΙΑΣ www.pameygeias.gr 

ΟΧΙ στην κοροϊδία για τον κατώτατο μισθό και τη μείωση του αφορολόγητου για τις λαϊκές οικογένειες

√  Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις

και επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού – σύνταξης

√ Επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος. Ένταξη στα ΒΑΕ όλων όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες

√ Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις

 Τα τελευταία χρόνια, λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο χάσαμε ετησίως το ισοδύναμο περισσότερων από τέσσερεις μηνιαίους μισθούς.

Συνολικά, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής και της εργοδοτικής ασυδοσίας, συνεχίζεται η κατρακύλα των μισθών, με τον μέσο μισθό να πέφτει από τα 1.011 ευρώ το 2014 στα 982 το 2017, με το 25% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα (και στις εργολαβικές εταιρείες στις δημόσιες μονάδες υγείας) να αμείβεται με λιγότερα από 500 ευρώ μεικτά.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έλεγε ότι ο πρώτος νόμος που θα έφερνε στη Βουλή θα ήταν η επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ και των συλλογικών συμβάσεων.

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ με μια στημένη προεκλογική φιέστα - συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, βάζει σε εφαρμογή τον πιο εμβληματικό αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, το νόμο Βρούτση, τον οποίο τότε έλεγε ότι θα καταργούσε.

Με αυτόν το νόμο, "μπαίνουν στο γύψο" οι συλλογικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων και ο εκάστοτε υπουργός θα καθορίζει τον κατώτερο μισθό, με βάση την εξασφάλιση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Επομένως, όπως αυξάνεται για μερικά ευρώ ο κατώτατος μισθός, εξίσου εύκολα θα μπορεί να μειωθεί, αν αυτό υπαγορεύσουν τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και αυτό γιατί καταργείται η διαδικασία διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού από τη συλλογική διεκδίκηση και διαπραγμάτευση των εργαζομένων.

Ενώ και η όποια αύξηση στον κατώτατο μισθό θα εξανεμισθεί από την ήδη νομοθετημένη μείωση του αφορολόγητου ορίου, που θα επιφέρει αύξηση της ετήσιας φορολογικής επιβάρυνσης έως και 650 ευρώ.

Ταυτόχρονα, από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ απέρριψαν δύο φορές την πρόταση νόμου 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων, για την άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και του 13^ου και 14^ου μισθού.

Στις πρόσφατες συναντήσεις με εκπροσώπους σωματείων υγειονομικών, τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο υπουργός Υγείας απέρριψαν το αίτημα για επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, με τη δικαιολογία ότι δεν επαρκεί ο "δημοσιονομικός χώρος" (που επαρκεί για τις νέες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές εκατοντάδων εκατομμυρίων σε βιομήχανους, τραπεζίτες και εφοπλιστές, που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός του 2019).

Ενώ, πάρα τις κυβερνητικές διακηρύξεις περί «νέας εποχής» και «αλλαγής πορείας», ο «πρώτος μεταμνημονιακός» «αναπτυξιακός» προϋπολογισμός, όπως τον διαφημίζουν, όχι μόνο διατηρεί και ενσωματώνει όλους τους προηγούμενους αντιλαϊκούς νόμους αλλά προσθέτει και νέα βάρη στις πλάτες του λαού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνέχιση της φοροληστείας σε βάρος μας. Ένα δισεκατομμύριο παραπάνω φόρους θα πληρώσουμε οι λαϊκές οικογένειες το 2019 σε σχέση με το 2018. Κατά 177 εκατομμύρια αυξάνεται ο ΦΠΑ, κατά 89 εκατομμύρια οι Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης, 194 εκατομμύρια οι δημοτικοί φόροι και τέλη.

Αντίθετα, στους επιχειρηματικούς ομίλους, που πληρώνουν – αν το πληρώνουν κι αυτό – μόνο το 6% των συνολικών φόρων, μειώνουν το συντελεστή φορολόγησης των επιχειρηματικών κερδών από το 29% στο 25% (με ετήσιο όφελος για αυτούς και αντίστοιχη απώλεια κρατικών εσόδων που θα φτάσει τα 460 εκατ. ευρώ).

Μειώνουν, επίσης, το συντελεστή φορολόγησης στα διανεμόμενα κέρδη από το 15% στο 10%, με αποτέλεσμα να φορολογούμαστε με διπλάσιο συντελεστή από ότι οι μεγαλομέτοχοι.

Αν και εργαζόμαστε σε επικίνδυνες και ανθυγιεινές συνθήκες, χωρίς να παίρνονται τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας μας, όχι μόνο δεν έχουν επεκτείνει το θεσμό των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων στο δημόσιο αλλά αποκλείουν πολλούς από εμάς ακόμη και από τη χορήγηση του επιδόματος.

Ταυτόχρονα, αν και το πόρισμα της Επιτροπής διαπιστώνει: «σχεδόν παντελής έλλειψη στοιχείων, μετρήσεων και δεδομένων, που αφορούν την ανθυγιεινότητα και επικινδυνότητα στους χώρους του δημόσιου τομέα» σχεδιάζουν μείωση του αριθμού των δικαιούχων του επιδόματος κατά 32% (σύμφωνα με τη σχετική τεχνική έκθεση της ΤΡΟΪΚΑΣ).

Η μη ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, η ανυπαρξία μέτρων για την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς μας, καθώς κι ηδιαιώνιση των ελλείψεων προσωπικού, η  επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης και η συνέχιση της λιτότητας εντάσσονται στο σχεδιασμό για λειτουργία των δημόσιων μονάδων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες» που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας συμπεριλαμβανομένης της μισθοδοσίας, από την «πώληση» υπηρεσιών υγείας σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία.

Πολύτιμες υπηρεσίες στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς προσφέρουν οι παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Όχι μόνο αποκρύπτουν τα κυβερνητικά σχέδια για λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας ως επιχειρηματικές μονάδες αλλά και συστηματικά καλλιεργούν αυταπάτες περί «ανάπτυξης με κοινωνική συνοχή», ενώ είναι φανερό ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή η αύξηση των επιχειρηματικών κερδών απαιτεί όχι μόνο τη διατήρηση αλλά και την επέκταση των αντιλαϊκών μέτρων σε βάρος μας.

Κανένας «σωτήρας» δεν θα μας λύσει τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων. Σήμερα όμως έχουμε πείρα. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.

Μόνο με τον οργανωμένο αγώνα μας, με κριτήριο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών μας, μπορούμε να απαλλαγούμε από τα προβλήματα και τις αιτίες που τα γεννούν. Ο αγώνας αυτός θα είναι σκληρός. Δεν είναι "μια και έξω". Χρειάζεται μαζική συμμετοχή, για να έχουμε αποτελέσματα.

Για να έχει προοπτική ο αγώνας μας, χρειάζεται να συμβάλλει στην κοινή δράση των υγειονομικών με τους υπόλοιπους εργαζόμενους ενάντια στον κοινό μας εχθρό: τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος τους, την Ε.Ε.–ΔΝΤ που τους στηρίζουν. Να διεκδικεί την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και των επιτευγμάτων της επιστήμης για τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου, δωρεάν συστήματος υγείας, που θα καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες και θα εξασφαλίζει μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους.